De facto: όλοι οι ναρκομανείς έχουν χαλασμένα δόντια, τις περισσότερες φορές οι παθολογίες συνοδεύονται από μερική, έως και πλήρη απουσία δοντιών. Αιτίες απλές κι άκρως καταστροφικές, ενώ ο συνδυασμός τους αποδεικνύεται μοιραίως για τους οδοντικούς και στοματικούς ιστούς:

1. Πλήρη απουσία στοματικής υγιεινής, δυστυχώς το τελευταίο που σκέπτεται ο ναρκομανής είναι η περιποίηση του στόματος.
2. Η χρήση ουσιών μειώνει την ποσότητα του σάλιου με συνέπεια η στοματική κοιλότητα σταδιακά, αλλά σταθερά να αποξεραίνεται.
3. Η οξύτητα του στοματικού χώρου αυξάνεται επικίνδυνα. Η επίδραση των ψυχοδραστικών ουσιών, αλλάζουν τη βιοχημική σύνθεση του σάλιου, με αποτέλεσμα να μην εκπληρώνει πλέον τις βασικές λειτουργίες του, όπως προστασία στοματικών ιστών, σωστή βακτηρίωση, μεταφορά ουσιών κ.ά.
4. Ο ναρκομανής τρέφεται αποκλειστικά με υδατάνθρακες, υπερβολικά πολύ ζάχαρη στον καφέ και πολλά γλυκά.

Όλα τα παραπάνω έχουν ως συνέπεια πολλών βιοχημικών αλλαγών στη στοματική κοιλότητα του ναρκομανούς: το σμάλτο (εξωτερική επιφάνεια) των δοντιών παύει να τρέφεται, λόγω ξηρότητας στόματος κι έλλειψης στοματικής υγιεινής μικρά μόρια τροφών εξακολουθούν να παραμένουν στο στόμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, η μικροβιακή πλάκα (μικρόβια, άλατα, μόρια τροφών) συγκεντρώνεται πολύ  γρήγορα, τα αγγεία σκληραίνουν, η εισροή κι εκροή αίματος στους ιστούς δυσχεραίνει, το ούλο αποκτά κιονοειδή εμφάνιση. Τραγική συνέπεια: τα δόντια χάνουν τη σταθερότητά τους και αρχίζουν να πέφτουν, ενώ η κακή μυρωδιά, δείγμα αποσύνθεσης (σάπισμα) γίνεται ένα συνηθισμένο φαινόμενο.

Επί τον πλείστον οι τοξικομανείς δεν ανησυχούν πολύ για τη στοματική τους υγεία, παρατηρούν τα οδοντικά τους προβλήματα πολύ αργά, όταν η περιοδοντίτιδα κι η τερηδόνα είναι σε πολύ προχωρημένα στάδια.